Socjoterapia - krótka definicja
Czym jest socjoterapia? Najpełniej oddaje to tłumaczenie angielskiego słowa socjoteraphy jako: terapia w społeczności. Oddziaływanie terapeutyczne z wykorzystaniem wpływu środowiska i zachodzących w nim interakcji na forum grupy społecznej.
Dla kogo?
Socjoterapia skierowana jest do osób, które odczuwają potrzebę poprawy funkcjonowania w świecie społecznym. Bywa tak, że występują problemy w kontaktach z jedną, często bliską osobą lub też związane z przebywaniem w grupie. Czasem tak mocno determinuje nas posiadanie racji, że cierpią nasze relacje międzyludzkie. Propozycja na motto przewodnie: NIE RACJA, ALE RELACJA! Gdy w kontaktach brakuje relacji, wtedy spotkanie z drugim człowiekiem stresuje, denerwuje, przeraża, słowem nie wychodzi. Ludzie wokół mają wpływ na jednostkę, działają jak lustro, w którym można się przejrzeć. W grupie socjoterapeutycznej jej członkowie otrzymują akceptację, wsparcie i zrozumienie w atmosferze szacunku, pod czujnym okiem terapeuty jako katalizatora społecznego. Dzięki działaniom korekcyjnym zmianie ulega poziom kompetencji socjalnych i umiejętności społecznych. Socjoterapia realizuje trzy cele: terapeutyczny, edukacyjny i rozwojowy, które wyzwalają rozwój społeczny i emocjonalny, naukę określonych reakcji i działań, w efekcie korekcję niepożądanego zachowania (choć nie jest to celem samym w sobie) oraz wypracowanie różnych umiejętności społecznych. Należą do nich między innymi: asertywność, komunikacja, nawiązywanie i budowanie pozytywnych relacji, radzenie sobie w sytuacjach konfliktowych, przyswojenie zachowania akceptowalnego społecznie, nauka pełnienia określonych ról społecznych, budowanie poczucia własnej wartości i tożsamości, zdobycie wiedzy o sobie i funkcjonowaniu społecznym, wyeksponowanie swoich mocnych stron w kontaktach z grupą, możliwość odreagowania emocjonalnego, radzenie sobie z emocjami, ich nazywanie, rozpoznawanie i wyrażanie. Zajęcia socjoterapeutyczne skierowane są do szerokiej grupy osób: wykazujących zaburzenia zachowania, emocjonalne, rozwojowe, somatyczne i obsesyjno – kompulsywne, zmagających się z trudnościami życia, uzależnieniami, chorobą nowotworową, depresją, fobiami oraz wspomagają leczenie dzieci nadpobudliwych, agresywnych, wycofanych, pochodzących z rodzin dysfunkcyjnych, zaniedbanych wychowawczo.
Prowadząca zajęcia - Edyta Barszczewska
Krótko o sobie:
Nauczyciel edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej, socjoterapeutka po ukończeniu Akademii Socjoterapii organizowanej przez Centrum Wspierania Rodzin Rodzinna Warszawa, praktyka w Stowarzyszeniu Serduszko dla Dzieci oraz SP1 w Wieliszewie. Uczestniczka różnorodnych form szkolenia osobistego i zawodowego, m.in. coachingu transpersonalnego, komunikacji interpersonalnej, treningu kompetencji społecznych, bajkoterapii, Metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne. W chwili obecnej realizuję kurs pogłębiony – Socjoterapia II.
I trochę dłużej:
Jestem przede wszystkim propagatorką Zmiany na Lepsze. Dla siebie. Poszukiwania miejsca na Ziemi i życia w pełni świadomego, w zgodzie ze sobą i ze światem. W pogoni za marzeniami o pracy z młodymi ludźmi porzuciłam mury korporacji i realizuję swoje potrzeby w tym zakresie. W chwili obecnej pracuję jako nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej, czerpiąc radość i przyjemność z pracy z najmłodszymi uczniami. Wcześniej dwutorowo podjęłam zatrudnienie w przedszkolu jako nauczyciel oraz w Centrum Młodych jako asystent usamodzielniania w projekcie Wsparcie w Starcie, który skierowany był do młodych dorosłych w wieku 18-26 lat, zamieszkujących warszawską Pragę. Doświadczenie w pracy socjoterapeutycznej zdobyłam dzięki Stowarzyszeniu Serduszko dla Dzieci, które było również impulsem do podjęcia wyzwania całkowitej zmiany zawodowej drogi. Choć wiem, że nie wszystko jest możliwe, jestem za tym, by wykorzystywać szanse, które pojawiają się na naszej drodze. Lubię mentalne spotkania ze sobą i z innymi. Ciekawią mnie ludzie, słucham, co mają do powiedzenia, mam pozytywne przekonania na ich temat. Mam też zaufanie do siebie, jestem pewna własnych działań i przekonań. W mojej pracy mam dwie zasady, nie podlegające negocjacji, są to: bezpieczeństwo fizyczne i emocjonalne podopiecznych oraz dyskrecja, dotycząca również wszystkich członków grupy. Prywatnie jestem samotnikiem, ceniącym spokój i dobrą książkę. Poza pracą nie lubię powtarzalności. Wolny czas wykorzystuję na doskonalenie technik prac ręcznych. Uczestniczę w kursach, szkoleniach, konferencjach i webinarach rozwijających kompetencje zawodowe i osobiste.
Zapisy pod numerem telefonu: 608 622 013