
Czym jest socjoterapia?
Najpełniej oddaje to tłumaczenie angielskiego słowa sociotherapy jako: terapia w społeczności.
Oddziaływanie terapeutyczne z wykorzystaniem wpływu środowiska i zachodzących w nim interakcji na forum grupy społecznej. Socjoterapia skierowana jest do osób, które odczuwają potrzebę poprawy funkcjonowania w świecie społecznym.
Bywa tak, że występują problemy w kontaktach z jedną, często bliską osobą lub też związane z przebywaniem w grupie. Czasem tak mocno determinuje nas posiadanie racji, że cierpią nasze relacje międzyludzkie. Propozycja na motto przewodnie: NIE RACJA, ALE RELACJA!
Gdy w kontaktach brakuje relacji, wtedy spotkanie z drugim człowiekiem stresuje, denerwuje, przeraża, słowem nie wychodzi. Ludzie wokół mają wpływ na jednostkę, działają jak lustro, w którym można się przejrzeć.
W grupie socjoterapeutycznej jej członkowie otrzymują akceptację, wsparcie i zrozumienie w atmosferze szacunku, pod czujnym okiem terapeuty jako katalizatora społecznego. Dzięki działaniom korekcyjnym zmianie ulega poziom kompetencji socjalnych i umiejętności społecznych.
Socjoterapia realizuje trzy cele: terapeutyczny, edukacyjny i rozwojowy, które wyzwalają rozwój społeczny i emocjonalny, naukę określonych reakcji i działań, w efekcie korekcję niepożądanego zachowania (choć nie jest to celem samym w sobie) oraz wypracowanie różnych umiejętności społecznych. Należą do nich między innymi:
- asertywność,
- komunikacja, nawiązywanie i budowanie pozytywnych relacji,
- radzenie sobie w sytuacjach konfliktowych,
- przyswojenie zachowania akceptowalnego społecznie,
- nauka pełnienia określonych ról społecznych,
- budowanie poczucia własnej wartości i tożsamości,
- zdobycie wiedzy o sobie i funkcjonowaniu społecznym,
- wyeksponowanie swoich mocnych stron w kontaktach z grupą,
- możliwość odreagowania emocjonalnego,
- radzenie sobie z emocjami, ich nazywanie, rozpoznawanie i wyrażanie.
Zajęcia socjoterapeutyczne skierowane są do szerokiej grupy osób: wykazujących zaburzenia zachowania, emocjonalne, rozwojowe, somatyczne i obsesyjno – kompulsywne, zmagających się z trudnościami życia, uzależnieniami, chorobą nowotworową, depresją, fobiami oraz wspomagają leczenie dzieci nadpobudliwych, agresywnych, wycofanych, pochodzących z rodzin dysfunkcyjnych, zaniedbanych wychowawczo.
