Ataki paniki - jak sobie z nimi radzić
Ataki paniki - jak sobie z nimi radzić

Ataki paniki - jak sobie radzić?

Poznajmy je bliżej i spróbujmy je oswoić razem z Paulą Włodarczyk, autorką tekstu, psychologiem, surdopedagogiem, szkoleniowcem.

Czym jest atak paniki?

Jest to nagłe uczucie ogarniającego nas lęku, któremu towarzyszą objawy psychosomatyczne. Do objawów psychosomatycznych zaliczamy między innymi:

  • drżenie rąk, całego ciała
  • trudności z oddychaniem (np. duszności, płytki oddech)
  • szybkie bicie serca
  • przyśpieszone tętno
  • napięcie mięśni
  • ból głowy
  • ucisk w klatce piersiowej.

Oprócz objawów psychosomatycznych, może pojawić się również natłok myśli. Osoby doświadczające ataków paniki, często boją się, że za chwilę umrą, dostaną zawału lub wydarzy się coś innego, równie przerażającego. Zwłaszcza, gdy jest ich to pierwszy atak paniki lub są na początku drogi radzenia sobie z nim. Atak paniki może trwać do maksymalnie 25-30 minut ( w tym czasie osiągamy apogeum objawów). Jednak później uczucie lęku może z nami zostać na dłużej. To o czym warto wspomnieć to fakt, że u każdego atak paniki może wyglądać zupełnie inaczej. U jednego na pierwszy rzut oka zobaczymy, że coś się dzieje a u drugiego niekoniecznie.

Skąd się bierze atak paniki?

Przyczyn tak naprawdę może być bardzo dużo. Mają wpływ na to chociażby czynniki genetyczne, ale również nasze myśli, emocje. Jeśli w naszym ciele nagromadzi się zbyt dużo emocji, których nie zauważamy, nie akceptujemy to ciało poprzez atak paniki może dawać nam sygnał, że coś jest nie tak. Ciało prosi o uwagę i zaopiekowanie. Bardzo ważne jest, abyśmy zawsze zwracali uwagę na objawy płynące z ciała. Wiem, że nie zawsze wiemy, co dany objaw oznacza, ale możemy do tego dojść poprzez uważną obserwację, wgląd w siebie. Jeśli samemu nie dajemy rady to warto zwrócić się po pomoc do specjalisty.

Co jest ważne?

Akceptacja. To tak naprawdę podstawa. Atak paniki dzieje się wewnątrz nas. Kiedy go nie akceptujemy, próbujemy z nim walczyć to może jego czas trwania się wydłużyć i być dla nas jeszcze bardziej nieprzyjemny. Jeśli nie akceptujemy tego co w nas zachodzi to tak jakbyśmy nie akceptowali części siebie. Wiem, że nie jest łatwo zaakceptować coś czego nie chcemy na pierwszy rzut oka, jednak jest to możliwe i bardzo pomocne. Ten atak paniki niesie za sobą pewną informację.

Leczenie

Osoby doświadczające ataków paniki warto, aby zgłosiły się po pomoc do specjalisty. U niektórych osób wprowadza się leczenie farmakologiczne, gdy lęk dość mocno utrudnia im funkcjonowanie w życiu codziennym.

Poniżej kilka ćwiczeń, które pomogą Ci zapanować nad atakiem paniki lub go zmniejszyć:

1) ćwiczenia oddechowe

  • narysuj kwadrat albo wyobraź go sobie, pierwszy bok kwadratu oznacza wdech powietrza nosem, drugi przytrzymanie powietrza przez 4s, kolejny wydech powietrza buzią a ostatni bok oznacza znów przytrzymanie na 4 s;
  • rozłóż palce u ręki, obrysowuj każdy palec, jakbyś robił szlaczek, idę do góry po palce to robię wdech, na opuszku palca przytrzymanie oddechu, schodzę z palca wydech i na dole znów przytrzymanie.

2) cytryna

Weź do ręki plasterek cytryny, posmakuj go, cytryna jest bardzo kwaśna to pozwoli Ci wrócić do tu i teraz.

3) jabłko

Weź do ręki jabłko, poczuj jakie ono jest, dotykaj, skup się na jego kształcie, fakturze, kolorze, posmakuj to również pomoże Ci wrócić do tu i teraz.

4) kostka lodu

Weź do ręki kostkę lodu, dotykaj ją, jest zimna, prawda? Stopniowo będzie się topić w Twoim ręku. Skup się na tym co czujesz. To również pomoże Ci wrócić do tu i teraz.

5) woda gazowana

Wlej do przezroczystej szklanki wodę gazowaną, obserwuj bąbelki, przekieruj na nie swoją uwagę, dotykaj szklanki, poczuj, czy jest zimna czy ciepła, jaką ma teksturę. To ćwiczenie pozwoli Ci wrócić do tu i teraz.

6) klepnięcie motyla

Obie ręce krzyżuję i kładę na klatce piersiowej, naprzemiennie powoli w rytm poklepuje siebie to pozwoli obniżyć napięcie i pomoże w uziemieniu.

7) „bezpieczne miejsce”

Kiedy nie doświadczasz ataku paniki, zrób wizualizację swojego bezpiecznego miejsca, zamknij oczy i wyobraź sobie, dbając o najmniejsze detale, jak to miejsce wygląda, moje miejsce to na przykład plaża, która ma aż 584 muszelki – wiem, bo liczyłam dokładnie 😉 Wyobrażaj sobie to miejsce co jakiś czas i wracaj do niego. Kiedy dostaniesz ataku paniki, spróbuj swoja uwagę przekierować właśnie do tego miejsca. Będzie Ci łatwiej, bo już wcześniej je poznałeś.

8) wielka piątka

5 – znajdź 5 rzeczy w pomieszczeniu, w którym się znajdujesz lub obok ciebie, zauważ je i nazwij. To zadanie może mieć różne stopnie trudności. Możemy też szukać 5 przedmiotów o konkretnym kształcie i kolorze;

4- dotknij 4 rzeczy w zasięgu swojego wzroku, dotknij ich całą ręką, poczuj jakie są, dotknij mocno, nie przemieszczaj się;

3- zamknij oczy, wymień 3 dźwięki, które słyszysz;

2- jakie dwa zapachy czujesz? Nazwij je;

1- jaki smak czujesz w buzi?

To zadanie pomoże Ci się zakotwiczyć w tu i teraz.

9) naprzemiennie spinaj i rozluźniaj mięśnie.

Pamiętaj, że atak paniki się skończy. Znajdź bezpieczne miejsca, by go przetrwać. Daj sobie akceptację: akceptuję, że mam atak paniki. Jeśli nie jest to Twój pierwszy atak paniki to przypomnij sobie, że już to znasz, doświadczałeś i minęło. Tym razem również minie i sobie poradzisz z tym. Jeśli potrzebujesz poproś kogoś o pomoc, porozmawiaj.

Zapraszamy do gabinetów, udzielimy Ci wsparcia

Więcej informacji i zapisy pod numerem telefonu: 608 622 013

Zajęcia grupowe - nowe zapisy!
Zajęcia grupowe - nowe zapisy!

Zajęcia grupowe - razem możemy więcej!

Grupy wsparcia prowadzone przez terapeutów z zespołu Okay, to bezpieczna przestrzeń dla osób potrzebujących pomocy psychologicznej i rozmowy w gronie osób mających podobne potrzeby i troski.

Grupa dla Kobiet

Moment, w którym Panie zdają sobie sprawę, iż w grupie jest siła, mogą podzielić się ze sobą wieloma problemami i lękami, i nie są same, mają wiele wspólnego, jest piękny i daje dużo energii.

Czas spędzony wraz z Mają i uczestniczkami na czwartkowych spotkaniach to przestrzeń na zwierzenia, wygadanie się, podzielenie się swoimi lękami i trudnościami. Praca z psychologiem pozwala nabrać pewności siebie, otworzyć oczy na pewne sytuacje w naszym życiu, które blokują nasze szczęście i rozwój, znaleźć rozwiązania dla problemów dnia codziennego.

Więcej o spotkaniach dla Pań

Kiedy? – czwartki 19:00 – 20:30

Start – 13 stycznia 2022

Prowadząca – Maja Pisarek – psycholog, psychotraumatolog, szkoleniowiec

Zapisy – 608 622 013

Socjoterapia dla dzieci w wieku 10-13 lat

Gdy w kontaktach brakuje relacji, wtedy spotkanie z drugim człowiekiem stresuje, denerwuje, przeraża, słowem nie wychodzi. Ludzie wokół mają wpływ na jednostkę, działają jak lustro, w którym można się przejrzeć. W grupie socjoterapeutycznej jej członkowie otrzymują akceptację, wsparcie i zrozumienie w atmosferze szacunku, pod czujnym okiem terapeuty jako katalizatora społecznego. Dzięki działaniom korekcyjnym zmianie ulega poziom kompetencji socjalnych i umiejętności społecznych. 

Zajęcia socjoterapeutyczne skierowane są do szerokiej grupy osób: wykazujących zaburzenia zachowania, emocjonalnerozwojowe, somatyczne i obsesyjno – kompulsywne,  zmagających się z trudnościami życia, uzależnieniami, chorobą nowotworową, depresją, fobiami oraz wspomagają leczenie dzieci nadpobudliwych, agresywnych, wycofanych, pochodzących z rodzin dysfunkcyjnych, zaniedbanych wychowawczo.

Więcej informacji od prowadzącej 

Kiedy? – poniedziałki 17:30-19:00

Start – 10 stycznia 2022

Prowadząca – Edyta Barszczewska – socjoterapeutka

Zapisy – 608 622 013

Grupa wsparcia dla młodzieży

Na naszych grupowych spotkaniach, młodzi ludzi znaleźć mogą akceptację, zrozumienie ich problemów i wskazówki jak je rozwiązać, wsparcie i dobrą energię od swoich rówieśników.

Podczas spotkań z Mają, mają miejsce żywe dyskusje, nie raz bardzo zawzięte, poruszane są trudne tematy, przepracowywane problemy uczestników, wzmacniane jest ich poczucie własnej wartości. Jest to przede wszystkim bezpieczne miejsce, gdzie nikt nikogo nie ocenia i każdy zostaje wysłuchany.

Kiedy? – czwartki 17:00-18:30

Start – 13 stycznia 2022

Prowadząca – Maja Pisarek – psycholog, psychotraumatolog, szkoleniowiec

Zapisy – 608 622 013

TUS - trening umiejętności społecznych

TUS to cykl spotkań najczęściej grupowych, w trakcie których uczestnicy nabywają i w bezpiecznych warunkach ćwiczą (trenują) umiejętności społeczne. 

Zajęcia TUS skierowane są do osób, które przejawiają trudności w zakresie relacji społecznych

W Treningu Umiejętności Społecznych mogą brać udział dzieci:  

– nieśmiałe, zalęknione, wycofane  

– nadmiernie pobudzone, z diagnozą ADHD  

– zagrożone niedostosowaniem społecznym  

– wysoko funkcjonujące z zaburzeniami ze spektrum autyzmu  

– doświadczające trudności w funkcjonowaniu w grupie rówieśników  

– sprawiające problemy wychowawcze.  

Tak jak trenuje się umiejętności matematyczne czy kompetencje językowe, tak samo można i warto trenować umiejętności społeczne 

Więcej informacji od prowadzącej

Kiedy? – środy 18:15-19:45

Start – 12 stycznia 2022

Prowadząca – Joanna Boruta – psycholog

Zapisy – 608 622 013

 

Zapraszamy!

Więcej informacji i zapisy pod numerem telefonu: 608 622 013

Relacje na kolacje - socjoterapia w grupie
Relacje na kolacje - socjoterapia w grupie

Socjoterapia - krótka definicja

Czym jest socjoterapia? Najpełniej oddaje to tłumaczenie angielskiego słowa socjoteraphy jako: terapia w społeczności. Oddziaływanie terapeutyczne z wykorzystaniem wpływu środowiska i zachodzących w nim interakcji na forum grupy społecznej. 

Dla kogo?

Socjoterapia skierowana jest do osób, które odczuwają potrzebę poprawy funkcjonowania w świecie społecznym. Bywa tak, że występują problemy w kontaktach z jedną, często bliską osobą lub też związane z przebywaniem w grupie. Czasem tak mocno determinuje nas posiadanie racji, że cierpią nasze relacje międzyludzkie. Propozycja na motto przewodnie: NIE RACJA, ALE RELACJA! Gdy w kontaktach brakuje relacji, wtedy spotkanie z drugim człowiekiem stresuje, denerwuje, przeraża, słowem nie wychodzi. Ludzie wokół mają wpływ na jednostkę, działają jak lustro, w którym można się przejrzeć. W grupie socjoterapeutycznej jej członkowie otrzymują akceptację, wsparcie i zrozumienie w atmosferze szacunku, pod czujnym okiem terapeuty jako katalizatora społecznego. Dzięki działaniom korekcyjnym zmianie ulega poziom kompetencji socjalnych i umiejętności społecznych. Socjoterapia realizuje trzy cele: terapeutyczny, edukacyjny i rozwojowy, które wyzwalają rozwój społeczny i emocjonalny, naukę określonych reakcji i działań, w efekcie korekcję niepożądanego zachowania (choć nie jest to celem samym w sobie) oraz wypracowanie różnych umiejętności społecznych. Należą do nich między innymi: asertywność, komunikacja, nawiązywanie i budowanie pozytywnych relacji, radzenie sobie w sytuacjach konfliktowych, przyswojenie zachowania akceptowalnego społecznie, nauka pełnienia określonych ról społecznych, budowanie poczucia własnej wartości i tożsamości, zdobycie wiedzy o sobie i funkcjonowaniu społecznym, wyeksponowanie swoich mocnych stron w kontaktach z grupą, możliwość odreagowania emocjonalnego, radzenie sobie z emocjami, ich nazywanie, rozpoznawanie i wyrażanie. Zajęcia socjoterapeutyczne skierowane są do szerokiej grupy osób: wykazujących zaburzenia zachowania, emocjonalne, rozwojowe, somatyczne i obsesyjno – kompulsywne, zmagających się z trudnościami życia, uzależnieniami, chorobą nowotworową, depresją, fobiami oraz wspomagają leczenie dzieci nadpobudliwych, agresywnych, wycofanych, pochodzących z rodzin dysfunkcyjnych, zaniedbanych wychowawczo.

Prowadząca zajęcia - Edyta Barszczewska

Krótko o sobie:

Nauczyciel edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej, socjoterapeutka po ukończeniu Akademii Socjoterapii organizowanej przez Centrum Wspierania Rodzin Rodzinna Warszawa, praktyka w Stowarzyszeniu Serduszko dla Dzieci oraz SP1 w Wieliszewie. Uczestniczka różnorodnych form szkolenia osobistego i zawodowego, m.in. coachingu transpersonalnego, komunikacji interpersonalnej, treningu kompetencji społecznych, bajkoterapii, Metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne. W chwili obecnej realizuję kurs pogłębiony – Socjoterapia II.

I trochę dłużej:

Jestem przede wszystkim propagatorką Zmiany na Lepsze. Dla siebie. Poszukiwania miejsca na Ziemi i życia w pełni świadomego, w zgodzie ze sobą i ze światem. W pogoni za marzeniami o pracy z młodymi ludźmi porzuciłam mury korporacji i realizuję swoje potrzeby w tym zakresie. W chwili obecnej pracuję jako nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej, czerpiąc radość i przyjemność z pracy z najmłodszymi uczniami. Wcześniej dwutorowo podjęłam zatrudnienie w przedszkolu jako nauczyciel oraz w Centrum Młodych jako asystent usamodzielniania w projekcie Wsparcie w Starcie, który skierowany był do młodych dorosłych w wieku 18-26 lat, zamieszkujących warszawską Pragę. Doświadczenie w pracy socjoterapeutycznej zdobyłam dzięki Stowarzyszeniu Serduszko dla Dzieci, które było również impulsem do podjęcia wyzwania całkowitej zmiany zawodowej drogi. Choć wiem, że nie wszystko jest możliwe, jestem za tym, by wykorzystywać szanse, które pojawiają się na naszej drodze. Lubię mentalne spotkania ze sobą i z innymi. Ciekawią mnie ludzie, słucham, co mają do powiedzenia, mam pozytywne przekonania na ich temat. Mam też zaufanie do siebie, jestem pewna własnych działań i przekonań. W mojej pracy mam dwie zasady, nie podlegające negocjacji, są to: bezpieczeństwo fizyczne i emocjonalne podopiecznych oraz dyskrecja, dotycząca również wszystkich członków grupy. Prywatnie jestem samotnikiem, ceniącym spokój i dobrą książkę. Poza pracą nie lubię powtarzalności. Wolny czas wykorzystuję na doskonalenie technik prac ręcznych. Uczestniczę w kursach, szkoleniach, konferencjach i webinarach rozwijających kompetencje zawodowe i osobiste.

Zapisy pod numerem telefonu: 608 622 013

Superwizja – super-spotkania superwizora z superwizantem
Superwizja – super-spotkania superwizora z superwizantem
superwizja superwizor okayterapeuci

Podczas pracy z psychologiem lub psychoterapeutą można natknąć się na pojęcie superwizji. Nie jest ono powszechnie znane, ale często pojawia się w rozmowach ze specjalistami z dziedziny psychologii. Czym w takim razie jest superwizja i kogo nazywamy superwizorem? Jakie ma ona znaczenie dla pacjenta?

Autorka: Maja Pisarek, psycholog i psychotraumatolog

Co to jest superwizja i kim jest superwizor?

Superwizja to słowo zapożyczone z języka angielskiego oznaczające nadzór (ang. clinical supervision). Jako metoda pracy w dziedzinie opieki nad zdrowiem psychicznym polega na regularnych spotkaniach terapeuty (grupowych lub indywidualnych) z tak zwanym superwizorem. Jest to osoba z większym doświadczeniem zawodowym, posiadająca odpowiedni certyfikat. W trakcie takich spotkań osoba podlegająca superwizji konsultuje swoją pracę z pacjentem, w celu podniesienia jakości niesionych usług.

Istotą pracy terapeuty jest jak najsprawniejsza i jak najbardziej efektywna pomoc osobie z psychologicznymi trudnościami, w związku z czym niezbędne jest regularne przyglądanie się swojemu działaniu. Pod czujnym okiem superwizora można dostrzec niuanse, które mniej doświadczony psycholog mógłby przeoczyć. Nie oznacza to jednak, że specjalista z wieloletnim stażem nie powinien poddawać się superwizji. Podczas tych spotkań można spojrzeć na sytuację z innej perspektywy, oczami drugiego terapeuty. Czasami dostrzega się także ewentualne przeszkody, pojawiające się nie tylko po stronie pacjenta, ale także wychodzące od terapeuty.

Kim jest superwizor?

Superwizor to doświadczony specjalista, który uzyskał specjalny certyfikat. Musi on spełnić szereg warunków formalnych i merytorycznych, uprawniających go do prowadzenia superwizji. Liczą się jednak nie tylko wykształcenie i doświadczenie, ale także m.in. poddać się superwizji czy mieć odpowiedni staż pracy.

Można powiedzieć, że superwizor pełni rolę mentora psychoterapeutów. Służy swoją wiedzą i wsparciem, pomaga dostrzec różne aspekty pracy z pacjentem.

Jakie znaczenie dla pacjenta ma superwizja?

Można powiedzieć, że superwizja jest nie tylko sposobem podnoszenia skuteczności terapii, ale także drogą rozwoju, kształcenia się terapeuty pod okiem doświadczonego mentora. W trakcie spotkań omawiane są przypadki, sposoby prowadzenia sesji terapeutycznych, relacja terapeutyczna czy problemy pojawiające się w trakcie terapii. Spotkania z superwizorem wspierają samorozwój, ale są też przyczynkiem do refleksji nad swoim doświadczeniem w gabinecie.

Dlaczego proces ten jest ważny z perspektywy pacjenta? Ma on pewność, że jego terapeuta wciąż się rozwija, nie myśli wyłącznie szablonowo i robi wszystko, by mu jak najlepiej pomóc. Konsultacje konkretnych przypadków są oczywiście omawiane bez podawania jakichkolwiek danych pacjenta, które mogłyby doprowadzić do jego identyfikacji. Obowiązkiem każdego terapeuty jest zachowanie zasad etyki pracy psychologicznej.

Słowniczek pojęć związany z superwizją

Superwizja opiera się na omówieniu konkretnych przypadków i skonsultowaniu szczegółów prowadzonych działań. Aby zrozumieć, na czym polega cały proces, warto podsumować podstawowe pojęcia.

SUPERWIZJA – spotkania terapeutów umawiane celem podnoszenia jakości pracy psychologicznej

SUPERWIZOR – doświadczony terapeuta z uzyskanym certyfikatem superwizora psychoterapii

SUPERWIZANT – osoba poddająca swoją pracę psychologiczną superwizji